Connect with us

Цiкаво

 Крилаті вислови Кірка Дугласа

Avatar photo

Published

on

Джерело: www.bbc.com

Кірк Дуглас – американський актор, що став легендою, прожив 104 роки. Він був оптимістом і в такому поважному віці мав плани на майбутнє. Його крилаті фрази можуть для багатьох бути школою.

З віком людина любов відчуває глибше.

 Жити – це дарувати себе Всесвіту.

Щоб чогось досягнути, треба навчитися долати невдачі.

Коли я народився, мені не було більше куди рухатися – лише вверх.

 Щоб діти чомусь навчилися, вони повинні пройти через помилки.  Поради батьків можуть служити роль костиля.

Богові не потрібна наша похвала. У нього одна мета – щоб ми стали кращими.

Помилки, котрі люди вважають помилками, не завжди є такими.

 Політика – це брудна справа і лайливе слово.

Старість не в тілі, а в голові. Людина повинна рости і вчитися далі, незалежно, що вона пережила. У мене в грудях кардіостимулятор, на спині шрами від операції після падіння з вертольота. Проте я знайшов мужність жити і вчитися.

 Не виключено, що після смерті ви запитаєте «Це рай?» і почуєте відповідь «Ви звідти прийшли!».

Думки про інших людей відволікають від думок про себе.

Ось тепер я знаю про себе все – хто я, мої переваги, мої слабкості. Це все наче протягом усього життя варилося на вогні і випаровувалося. Ось те, що там залишилося на сьогодні, і є моя справжня суть. З тим я стартував на початку життя.

Click to comment

Leave a Reply

Ваша e-mail адреса не оприлюднюватиметься. Обов’язкові поля позначені *

11 + шістнадцять =

Також цікаво:

З життя13 хвилин ago

When the Door Shut Behind Svetlana Arkadyev, Only Three Remained in the Office — Sofia, Her Young Daughter, and the Tall Man in the Expensive Suit.

When the door clicked shut behind Margaret Whitmore, only three people were left in the office Emily, her little daughter,...

З життя19 хвилин ago

I Awaited a Black Limousine at the Entrance — Shiny as the Night, Reflecting the Lights of London. The Driver Opened the Door with a Bow.

April 14th I waited by the gate for a black limousine, its polished surface swallowing the streetlights of London like...

З життя1 годину ago

Peter then said it calmly, almost with care:

He said it so calmly, almost as if he were looking out for me: Why should you work, love? Im...

З життя1 годину ago

…a blue uniform and the face I recognized instantly. It was Steve Christenson — the local bobby from our estate.

12March Today began like any other Saturday in the culdesac of Whitby Grove. I was pushing the shopping trolley down...

З життя2 години ago

Vicky stood for what felt like an eternity, phone in hand. Her mother’s voice echoed in her ears — damp, desperate, like the rain that just wouldn’t let up.

Vicky Thompson stood still, phone pressed to her ear. Her mothers voice drifted into the roomwet, desperate, like rain that...

З життя2 години ago

Maria Stood at the Sink, Her Hands Dipped in Cold Water, While the Evening Twilight Gently Settled Over the Neighbourhood Outside the Window.

Poppy stood at the kitchen sink, her hands plunged into the chilly water. Through the window she could see the...

З життя2 години ago

Ricardo Salazar Stood Still for What Felt Like an Eternity.

Richard Sinclair sat perfectly still for what felt like ages. The world hed convinced himself he could buy people, futures,...

З життя2 години ago

When I wrote on the blank page ‘Resignation – Maria Ilieva’, it wasn’t out of weakness. I did it because I already had a plan.

When I write on a blank sheet Resignation Emily Turner, Im not doing it out of weakness. Im doing it...